Wie ben je zonder je sport?
Is er überhaupt nog iets anders, net zo mooi of mooier dan (die droom van) goud?
Je struggle is soms zichtbaar voor anderen maar speelt zich vaak af binnen in jou.
Hoe kan jij nu zeggen dat je het moeilijk hebt, na zulke mooie sport jaren? Durf je wel (helemaal) te stoppen, want wie ben je dan eigenlijk?
En... Wat zullen mensen er van vinden?